لحظه

لحظه میتواند ماندگار باشد، از عشق، از آرامش. لحظه میتواند فنا شود از ترس و نا امیدی و استرس. لحظه می تواند از بین برود مثل وقتی چشم هایمان را می بندیم، می تواند پر از حرف های نگفته باشد و پر از حرف های نگفتنی. می شود در لحظه جاری شوی وقتی که عاشقی می کنی و تا ابد آن لحظه می ماند. لحظه می تواند هیچ باشد، نباشد. بگذرد اما آنقدر کسل کننده که خیال می کنی در لحظه ی اولی. اول بی عشقی، اول تنها شدن و تا همیشه سکون است و سکون است و سکون انگار بعدی نخواهد بود.